الى من نزع سهم قلبى مها روحى انا

اوقات يا دنيا معاكى بعيش

وساعات ما بفهمكيش

وانتي ولا فهمانى

اوقات بحس ان انا مجروح

عايش حلاوة روح

ودمعتى محوطانى

صابر على اللى بيجرالى

اوقات فى عز العتمة بشوف

وساعات بموت م الخوف

وغصب عنى بدارى

بحلم يعدى عليه ا لليل

من غير عذاب ولا ويل

وتحسى مرة بنارى

صابر على اللى بيجرالى

اوقات بتخدى اعز الناس واقول نصيب وخلاص

واصبر على احزانى

اوقات بحب قلوب بتبيع

وكل لحظة بضيع

وبرضه مش حسانى

صابر على اللى بيجرالى

انا لما بكتب الاغانى دى بحس انها بتعبر عن اللى جوايا علشان كدة بكتبها

أنا مش عارف أتغير

كل أما اقول هتغير
تحصل حاجة ترجعنى
عن كل اللى ناوية
كل اما اقول انا هبدا اعيش حياتى بمبدا
برجع واضعف تانى ومش بس انا بضعف قوى
ايوة بفوق لما بروق واحاسب نفسى بكام سؤال
وارجع اقول مفيش مخلوق مبيضعفش دة شئ محال
وارجع تانى اغلط تانى كأنى بكلم واحد تانى
انا زعلان من نفسى حقيقى وضعيف وانانى
كل يوم بيعدى علية بيعدى وينسانى اة..اة..اة..
واقول من بكرة اكيد هتغير ييجى بكرة ارجع فى كلامى
على الحال دة بقالى كتير
على الحال دة انا وكتيرر
ايوة بفوق لما بروق واحاسب نفسى بكام سؤال
انا ندمان على وقتى حقيقى انا مش هفضل كدة فى مكانى